Naast deelnemer van Goed Bedrag ben ik vanaf de officiële oprichting van de stichting ook bestuurslid. Voor die tijd was er al heel veel ondernomen, waren er al deelnemers die geld hadden ingezameld voor goede doelen en stond er ook al een prachtige website.
Als bestuurslid van de stichting Goed Bedrag probeer ik te helpen waar ik kan en pak dan ook gerust dingen aan die ik nog nooit heb gedaan. Dit bloggen is er eentje van. Ik had dan wel ja gezegd, maar ja, hoe doe je zoiets? En toen hoorde ik van een vriendin een hele goede tip: “Bloggen leer je door het gewoon te doen”. Nou, daar gaan we dan….
Een onderwerp voor de blog? Ja, die had ik al wel bedacht, dat was het meest makkelijke: WAAROM IK DEELNEMER BEN GEWORDEN VAN GOEDBEDRAG. Maar, om daar goed een antwoord op te geven moet ik jullie mee terugnemen naar mijn kindertijd.
Vroeger als kind was ik altijd al wel bezig met goede doelen. Kan me uit die tijd zo even geen veelvoud aan goede doelen noemen. Maar een Jantje Beton, eierloten voor de sportvereniging en kinderpostzegels aan kleinere goede doelen en de Kankerbestrijding en de Nierstichting aan grote goede doelen waren er toen wel.
Als kind had ik natuurlijk geen benul van geld en kon ik natuurlijk niet goed inschatten hoe groot het probleem was en hoeveel geld zo’n goed doel nodig had. Maar als ik me inzette dan ging ik er vol in en probeerde ik met man en macht alles te verkopen wat ik had of zo veel mogelijk geld binnen te halen om het goede doel zo goed mogelijk te helpen. Natuurlijk dacht ik dan dat ik al een groot deel van het probleem had opgelost als ik trots naar de hoeveelheid geld keek die ik had opgehaald.
Teleurgesteld was ik als ik van mijn moeder een gulden in mijn handen gedrukt kreeg om in de collectebus van de Kankerbestrijding te doen (niet realiserend dat mijn gescheiden moeder ieder dubbeltje moest omdraaien). Dan zei ik: “Maar Mam, met één gulden van ons kunnen ze toch geen Kanker bestrijden!”. En dan zei mijn moeder altijd: “Ook de kleine beetjes helpen jongen” en “het komt ook nog eens uit een goed hart”. “Als iedereen zo nu en dan een steentje zou bijdragen zou de wereld er een stuk mooier uitzien”.
Die woorden van mijn moeder zijn me altijd bijgebleven. Nu ik ouder ben weet ik inmiddels dat ik niet in mijn eentje de wereld kan verbeteren maar wel waar mogelijk mijn steentje kan bijdragen. Dat is ook precies waarom stichting Goed Bedrag me zo aanspreekt en ik deelnemer ben geworden, je bepaalt als ondernemer zelf wat je wil doneren. Ook al zijn dat soms maar kleine beetjes…. (had mijn moeder toch gelijk ?).
– Edwin Koster